Веќе некое време наназад читам доста на тема оптимизација за пребарувачи. На страна техничкиот дел, кој и не ме интересира премногу, многу често наидувам на цели листи со совети за подобрување на содржината со цел подобро позиционирање кај пребарувачите.
И како расипана плоча во нив се повторува важноста на употребата на клучни зборови. Да се проверува редовно кои се актуелни, да се распоредат рамномерно низ текстот, да не ги имало премногу, да имало цели фрази и ред други совети. Секогаш кога читам вакви некои совети кои се насочени кон новинарски текстови низ глава ми се врти помислата: па добро бе за кого пишуваат новинарите?
Да, добро, знам дека на тој начин ќе стигнат до поголем број читатели, и дека тие зборови стануват актуелни благодарение на тоа што луѓето ги впишуваат во полето за пребарување, ама сепак малку достоинство и почит кон својата публика не е на одмет. Дали некој стигнал до податок дека читателот сака да му се повторуваат истите фрази 5 пати во текстот. Зар некаде во новинарските учебници вика дека треба текстот да биде напишан соодветно за да ги вклучи популарните клучни зборови за тој ден или таа недела?
Линијата е тенка, аргументи има и на една и на друга страна, ни јас не можам да се решам на која страна сум дефинитивно, но сепак кога станува збор за новинарски текстови, мислам дека тука квалитетот на содржината треба да е далеку пред сѐ останато. Мислам дека интернет новинарите треба да знаат како да го структурираат текстот да биде соодветен за читање на интернет (и да го направат побогат и ред други работи), а не да се концентрираат и да вежбаат употреба и повторување на клучни зборови.
Е сеа, зошто целиов мубает? Две локални причини, два примера кои можеби делуваат малку нелогично, ама јас си направив филм дека може да се протолкуваат и низ ова призма, односно, да се каже дека нашиве новинари почнале да пишуваат имајќи ги на ум политикиве за употреба на клучни зборови:
Пример 1: (Вест) Земи ги парите, врати ми го телефонот
Дани нашата славна пеачка ја ограбиле. И во сторијата имате еден куп клучни зборови кои на крај ја испуштаат логиката на приказната. Има Полиција, имате Facebook, има мобилен телефон и сл.
Зашеметени од крајно возбудливата приказна, полна со интересни моменти и клучни зборови, текстов (барем мене така ми се чини) останал да виси во воздух. Сакам и јас да ми го дознаат сите луѓе новиот број на мобилниот за само неколку саати. Сакам и јас да извадам картичка за еден ден 🙂 И сакам да знам на кое дрво чекала девојката.
Пример 2: (Вечер) Google, наскоро ке има превод и на македонски јазик.
Преку врски, исто како што станавме дел од PayPal сега ќе се внесе и нашиот јазик на Google Translate. Секако оваа информација се појави по еден подолг периодот кога на Интернет се направија разни инцијативи, петиции, групи и сл. со цел воведување на макдонскиот јазик во сервисите на Google. Клучни зборови има: Google, министер, јазик итн.
Но, во изјавата екс-министерот наведува:
…очекуваат до крајот на септември годинава, македонскиот јазик да влезе во речникот на Google…
што всушност не е ништо ново ниту вредно како информација зошто за да се случи ова треба да се понуди доволно паралелна содржина на македонски и на англиски јазик со која машините на Google ќе научат да преведуваат. Како што гледаш, центарот на веста е претпоставка која е искористена за да се фати актуелноста на клучниве зборови.
Сме станале дел од PayPal?!?!
Шо не знаеш 🙂 Преку врски до Paypal во Македонија!?
хе… чудно, ама i've missed this.
Ама, пола година помина – а нас не нема на PayPal…