По одличниот документарец „Растејќи онлајн“ уште еден извор за информации и анализи на тема млади и нови медиуми. Финалниот извештај „Digital Youth Research | Kids’ Informal Learning with Digital Media“ (Истражувања на дигиталната младина, и неформалното образование на децата за Дигиталните меиуми“) беше објавен пред некој си ден во Сан Франциско, САД. Извештајот е резултат на тригодишно истражување на „American Anthropological Association-San Fransisco“, кое се занимава со влијанието на дигиталните медиуми врз младите и како тие растат, учат и ги користат новите дигитални медиуми.
Клучните заклучоци се следни:
- The digital world is creating new opportunities for youth to grapple with social norms, explore interests, develop technical skills, and experiment with new forms of self-expression.
- Most youth use online networks to extend the friendships that they navigate in the familiar contexts of school, religious organizations, sports, and other local activities.
- A smaller number of youth also use the online world to explore interests and find information that goes beyond what they have access to at school or in their local community. Online groups enable youth to connect to peers who share specialized and niche interests of various kinds, whether that is online gaming, creative writing…
- In both friendship-driven and interest-driven online activity, youth create and navigate new forms of expression. By exploring new interests, tinkering, and “messing around” with new forms of media,they acquire various forms of technical and media literacy. Through trial and error, youth add new media skills to their repertoire, such as how to create a video or game, or customize their MySpace page. Teens then share their creations and receive feedback from others online. By its immediacy and breadth of information, the digital world lowers barriers to self-directed learning.
- New media allow for a degree of freedom and autonomy for youth that is less apparent in a classroom setting. Youth respect one another’s authority online, and they are often more motivated to learn from peers than from adults. Their efforts are also largely self-directed, and the outcome emerges through exploration, in contrast to classroom learning that is oriented by set, predefined goals.
- Youths’ participation in this networked world suggests new ways of thinking about the role of education. What, the authors ask, would it mean to really exploit the potential of the learning opportunities available through online resources and networks? What would it mean to reach beyond traditional education and civic institutions and enlist the help of others in young people’s learning? Rather than assuming that education is primarily about preparing for jobs and careers, they question what it would mean to think of it as a process guiding youths’participation in public life more generally.
На следниот линк можете да го најдете целосниот извештај од ова истражување „Full report“, за Радмила директен линк до Дана Бојд 🙂 плус најава за уште еден пост на оваа тема, „образование-нови медиуми“ нешто подоцна на блогов.
Мојот единствен коментар е дека извештајот е „троа оптимистичен“ што е супер, за конечно малку да се разбијат аргументирано „стравовите“ од новите медиуми, но можеби недостасува една нишка на здрава критичност кон истите. Сепак, да не цепидлачиме, самиот извештај е многу корисен за консултирање пред да се каже што било на тема деца, млaди и нови медиуми.
