Гостински пост на Милчо Узунов (LinkedIn). Ова е веќе втор негов гостински пост за iPad, мислам дека заслужува да биде прогласен како официјален дописник на темава за komunikcii.net

По 7 месеци од официјалната промоција и над 8 милиони продадени примероци iPad стигна до сите делови од светот.

Колку и како iPad го смени начинот на кои се консумираат вестите (дневни весници и магазини пред се) во светот, е прашање што е ongoing процес, но и прашање на кое полека му се наѕираат контурите кога станува збор за одговорот.

Нормално никој не рече дека ќе ги снема дневните весници печатени на хартија преку ноќ и дека тие ќе умрат, но полека се менува фокусот на тоа како ќе изгледа иднината на медиумите.

Иако имаше некакви обиди од Popular Sience, The New Yorker, Life, да покажат како треба да изгледаат новите интерактивни ipad изданија, во деновите кои доаѓаат очекуваме да ја видиме вистинската работа. Последните гласини велат дека Стив Џобс и Роберт Мурдок крчкаат ексклузивен весник само за ipad наречен “The Daily” и дека Ричард Брансон исто инвестира во неговата верзија наречена „Project“, проекти кои треба набрзо да и бидат достапни на јавноста.

Што ги мачи магнатите и развиените земји?

Како да се направи нешто ново во новинарската индустрија ама да не се плука во стариот бунар е прашањето. На запад овој проблем е доволно искомплициран со системот на огромни попусти на годишните претплати на дневните и периодичните изданија, како и мрсните милионски рекламни договори на годишни нивоа. Затоа издавачите имаат проблем како да се пренесат истите функционалности на новиот „медиум“, каде за разлика од хартијата, многу точно знаете кој го има „отворено“ својот весник, што чита најмногу од него и дали ги гледа рекламите и колку му се релевантни.

Имено во „iPad светот“ кој е се повеќе реалност, печатниците и дистрибуцијата полека го надминаа својот зенит и почнуваат да опаѓаат во значење бројки и влијание, а тоа повлекува дека на цена почнуваат да добиваат дизајнерите, инфографичарите, аниматорите. Фокусот се движи полека од профит од реклами назад кон основите т.е профит од содржина или од продадени копии ако сакате.

А тоа значи за оние кои сакаат да останат во своите моќни уреднички и сопственички фотелји дека мораат да се менуваат и да одат напред, инаку црни денови им доаѓаат.

Многумина посебно помали издавачи разбираат дека е потребна промена. Но проблем е како да го префрлат својот магазин на iPad и да бидат конкурентни. Дали треба да прават сопствена платформа, a нема утврдени навигациски правила, нема доволно обучен кадар на пазарот на труд со доволен број релевантни референци. Вистинска дилема нели?

Целата оваа приказна личи многу на приказните со првите статични и динамични веб сајтови. Но поучени од искуството, веќе на пазарот се појавија CMS платформи т.е уште поточно InDesign интеграциони алатки наменети баш за „класичните весникари“. Значи со клик на копче 80% од магазинот „преломен“ во InDesign како за печатење е префрлен во соодветен формат (XML, HTML5), а оние 20% се најчесто мултимедијалниот или аниматорски дел кои треба малку да се доработат. Многу просто за малку пари  и со веќе обезбедена наплата и контрола на профитот и дистрибуцијата. Нормално ова е далеку од искористување на можностите на iPad како платформа, но барем ќе ве има таму.

Веќе има места каде ќе ги најдете листа на поголемиот дел од магазини кои имаат свои апликации за ipad, но она што е најинтересно е дека во борбата се вклучуваат магнатите како Washinton post, Atlantic, NewYorker па дури и владини американски магазини од типот на State mag. Последниве со свои варијанти на навигација и функционалност кои навистина внесуваат свежина и покажуваат дека има и други дечки кои размислуваат концептуално како BERG и работат по насоките (Apple’s HI Guidelines) на Apple, секако тука издвојувајќи ги како најинспиративни Information Architects.

Она што во САД посебно издавачите мора да го решат е секако е моделот на претплата. Имено поради сложените рекламно- печатарско-издавачки врски претплатите на годишно ниво на некои магазини или весници се во некои случаи дури и 80% поевтини од купување на истиот број магазини по редовна цена.

Воедно што да прават со оние кои се имаат претплатено на хартиеното издание, ќе го добијат ли електронското за џабе или со попуст? Тоа се дел од дилемите на американските експерти за кои можете да прочитате овде, овде и овде.

А што не мачи нас?

Сакале ние или не iPad допре и до нашите простори и нашето катче од светот. За некого елитистички гаџет, за некого прозорец кон иднината тој исто како и iPhone полека станува дел од нашето секојдневие. Луѓето кои ги знам што имаат iPad се пред се од ПР, ИТ и со некои исклучоци од новинарската фела (секако не сметајќи ги оние кои своите уреди ги кријат дома). Овие последните се растргнати помеѓу желбата да видат за што станува збор, но да не ги видат колегите како извршуваат предавство на печатарските преси и хартијата кои живот и бизнис значат.

Ај да почнеме од убавата работа. Во новата верзија на оперативниот систем iOS 4.2 конечно има македонска тастатура, значи македоснки девелопери џабе ве викавме на работа ништо од бизнисот.

Ај тастатурата ами нема ни македонска апликација во продавницата на Apple (едвај чекам да ме демантира некој).

Донекаде разбирам дека има и тука малку потешкотии (согласно платежната картичката кога се регистрирате Apple продавницата дава за секоја земја различен избор на апликации и сите не гледаат се) ама од некаде мора да се почне. Поентата е, има во овој бизнис пари само треба да се најде начинот. Но ова не е ништо потешко од било каков друг бизнис. За кого ја правите апликацијата, колку ја наплатувате, што продавате и кому, одржливост и апдејтирање на податоците, надградби на апликациите… Сигурно можете да ја продадете апликацијата некому, цел нов свет ве чека таму. Само ќе ве потсетам на човекот кој направи апликација дијамант позадина за iphone и ја продаде на неколкумина за цена од 1000$ пред да ја тргнат од продавницата. Нека биде и таква ама да биде македонска.

Македонските (печатени, радио, телевизија) медиуми за жал не ги гледам на ipad во блиска иднина, посебно не додека тоа не го направат хрватите и србите оти нели така оди напредокот кај нас. Она што е претпоставувам некаква кочница е прво mindset-от на менаџерите на медиумите, второ екипата на млади и стручни луѓе кои ќе го направат тоа и на крај газдите кои тоа треба да го инкорпорираат со постојниот бизнис. Дотогаш џабе ќе сонуваме за newsroom concept во Македонија.

Често со Дарко се шегуваме на темата велејќи дека за Македонија важат и се релевантни извештаите на Innovation ама да не го купуваме последниот, за нас важат оние од 2003та.

Шегата настрана, реална и мала надеж лично имам во портал медиумите и интернет новинарството иако и таму со чесни исклучоци важат истите проблеми и предизвици како и кај „традиционалните медиуми“ што и не зачудува кога голем дел од сопствениците таму се поранешни новинари од печат, радио, ТВ и само „смениле формат“ заради Х причини. Да не се разбереме погрешно има и дечки кои сакаат и знаат да одат напред ама или имаат проблем со финансии, со кадар, со издржлива долгорочна идеја.

За на крај

Новата верзија на ipad се крчка, се зборува за 2 камери, блиц, ретина екран, можност за видео разговори, USB приклучок… Не случајно најбараниот подарок оваа година за Божик е ipad.

Please leave this field empty

Секој петок во твоето сандаче: преглед на најактуелните маркетинг, SEO, SEM, UX, дизајн теми и линкови од претходниот недела.

Емаил *

Проверете го вашиот инбокс или спам за да ја потврдете претплатата.

You May Also Like

Mедиумите како фактор за насилно однесување Како „сторителингот“ ги убива приказните Шок и фасцинација – новинарските стандарди се спуштија прениско, читателите за влакно извлекоа жива глава