Date Archives 2009

А1 максимум 2

Центар за нови медиуми во акција

По повод 10 годишнината од постоењето на Младински образовен форум (МОФ), двајца членови од Центарот за нови медиуми, Дарко Булдиоски и Анастас Вангели учествуваа на дебата на тема: Новите медиуми ќе ги победат традиционалните. Дарко и Анастас беа афирмативниот тим додека Борјан Јовановски од А1/А2 и Владимир Галевски од Форум беа тимот кој ја негираше тезата.

Уште на самиот почеток Анастас дефинираше што за нив значи победат: „Победата на новите на традиционалните медиуми не значи дека телевизијата, радиото и весниците ќе исчезнат како форми, туку дека ќе мора да се прилагодат на новите услови во медиумската екосфера наметната токму од новите медиуми.“

Аргументите со кои настапија Дарко и Анастас беа следниве:

  1. Новите медиуми ги победуваат традиционалните затоа што се похумани по својата форма. Новите медиуми се управувани од сите нас и се на сите нас, додека традиционалните медиуми се во рацете на избрана елита и за влез во нивниот свет постојат многу повисоки бариери. Затоа традиционалните медиуми се приморани да се отвораат или во македонски услови допрва да се отворат.
  2. Новите медиуми ги победуваат традиционалните затоа што се попродуктивни. Кај традиционалните медиуми содржината ја создаваат ограничена бројка на луѓе, додека кај новите медиуми големиот број на корисници се оние кои создаваат содржини. Пример: На YouTube за неколку месеци се качува содржина која е повеќе од тоа што било прикажано на ABC, CBC и NBC заедни во последниве 60 години.
  3. Новите медиуми ги победуваат традиционалните медиуми затоа што се целосно прилагодливи на потребите на публиката. Кај традиционалните публиката е оставена со ограничен избор, а воедно и пасивизирана. Кај новите медуми пасивноста е сведена на минимум, секој сам ги бира содржините кои го интересираат со што се минимизира можноста за досада, на пример интервјуто на премиерот од 3 саати може да го прегледате за 5 минути, а доколку ништо не ви се допаѓа имате можност самите да ги креирате содржините.

Заклучок кој го даде Анастас на крајот од својот говор предизвика и најголема реакција кај публиката изнудувајќи аплаузи: „Ние веќе може да говориме дека новите медиуми им ја имаат свиткано раката на традиционаланите медиуми туркајќи ги кон забрзано трансформирање.  На крајот на краиштата Форум ќе мора (м.з. Владимир Галевски е од Форум) многу повеќе да се потруди за да си го оправда името во дигиталниот свет, а Борјан ќе си остане на фреквенциите на А1 максимум 2. Од друга страна пак додека трае дебатава само Мите, сподели неколку фотографии, видеа и твитови.“

На ова следуваа аргументите (м.з. повеќе нафрлени мислења отколку структурирани аргументи) на негативниот тим изнесени преку Борјан. Тој призна дека новите медиуми чепкаат теми кои што традиционалните медиуми не ги разработуваат, но дека никаде не биле цитарани што значи дека содржината на новите медиуми не е доволна квалитетна. Вториот аргумент на Борјан всушност беше само една бројка која укажуваше на тоа дека луѓето се уште најмногу се информираат од телевизијата, околу 70% додека YouTube се уште било играчка.

На ова Дарко одговори дека е вистина дека содржините од новите медиуми малку се цитираат но тоа не е поради тоа што не се квалитетни туку затоа што традиционалните медиуми одлучуваат да си ги преземат во целост без при тоа да наведат извор. Наведи неколку примери од домашната блогосфера и некои регионални и меѓународни примери.

После ова следуваше говорот на Галевски кој повеќе беше предупредувачки да не се заборавиме и оттуѓиме едни од други поради новите технологии.

Поради тоа што на твитер ме запрашаа да објаснам зошто сум рекол дека Дарко и Анастас победија еве го моето образложение:

  1. Структуирани аргументи кои се движеа во рамките на дефиницијата кој ја дадоа на самиот почеток.
  2. Недоволно организирани напади на негативниот тим врз аргументите на афирмативниот тим без притоа да дадат свои сопствени аргументи кои подоцна ќе требаше да ги побиваат афирмативците.
  3. Афирмативците работеа како тим, додека негатвиците имаа индивидуални настапи и нафрлања на мисли.

Анкета: 100% од македонските граѓани користат интернет

Во анкета нарачана од неименувана странска амбасада во Македонија и која беше спроведена минатата недела  се наведува дека: „100% од македонските граѓани користат интернет. На Анкетното прашање „Дали користите интернет?“, со „Да“ одговориле 1102 испитаници од репрезентативен примерок од 1102 испитаника. Анкетата беше спроведена преку интернет.

Кон дебатите за новите медиуми

Во последните неколку недели можеме да забележиме одредено раздвижување на локален план на тема нови медиуми. По одржувањето првин на „Glocal -Inside Social Media“ конференцијата, потоа на „E-Society“ и содржајните дебати кои се одвиваа таму, бележиме благ, но надежен, развој на дебатата на овие теми кај нас. Свеста за можностите кои социјалните медиуми ги нудат во секојдневниот живот на план на размена на информации, социјализација и поефикасно функционирање на речиси сите сфери од јавниот живот, се чини дека јакнат во Македонија.

Секако, далеку сме од суштински пробив и исчекор на овој план, но гледано низ некакви реалистични очила, мора да се каже дека развивањето на дебатата охрабрува, особено кога ќе се земе предвид честата појава на негативно покривање на темите околу интернетот, пред сѐ преку различни стории за девијантни однесувања и ексцесни случаи.

По постот на Мите за „Политичкиот дијалог и Твитер“, за тоа како политичките субјекти се прилагодуваат кон новите услови на децентрализирано комуницирање, сведочиме неколку интересни написи во медиумите кои се надеваме дека и понатаму ќе ја развиваат и шират оваа општополезна дебата:

Во сторијата на Утрински весник, и авторката Миркица ПоповиќНа сцена стапуваат нови медиуми“ се посочуваат некои од најрелевантните аспекти со кои новите медиуми можат афримативно да влијаат во  општеството:

Класичните медиуми не можат секогаш да одговорат на барањата на публиката. Во ова време и јавноста бара поинакви информации…Во ситуации, кога онемуваат традиционалните медиуми или, пак, во секојдневните цензури на кои се подложени поради уредувачката политика водена од онаа на сопственикот, на сила стапуваат социјалните медиуми…Кога традиционалните медиуми манипулираат со информациите или и сами се манипулирани, тука се новите медиуми да се посомневаат во тие информации и да отворат дебата“, вели Силвија Присли од „Глобал војсис онлајн“.

Од друга страна, интересот на политичките субјекти кон новите медиуми, се зголемува. Се надеваме дека тоа примарно е во правец кој ќе го надмине формално-трендовското,  и сѐ повеќе ќе се доближи до вистинска употреба на интернетот за понатамошна демократизација и полесна комуникација на граѓаните со институциите, носителите на јавни фукнции и други политички субјекти, а не во правец на некакво ново поле за пропаганда или празна политичка реторика:

„Очигледно е дека и во Македонија почнува конкурентска трка на сите нивоа и во сите сегменти за тоа кој и колку ќе има поголемо влијание во Интернет- пространството, колку подобра Интернет-страница ќе има, колку таа ќе биде полезна и лесна за граѓаните, колку ќе биде брза со достава на информациите, итн. Она што дава јасна слика дека доаѓа време кога ќе се намалува влијанието на класичното информирање и на класичните медиуми е фактот дека токму тие, класичните медиуми, меѓу себе се во најголема трка кој и како ќе има свое присуство во Интернет-пространството.“ (Илија Димовски, пратеник).

„Денес главната игра сé повеќе се води на Интернет. Модерната држава треба да го поддржи овој процес и да се приспособи, а не да се обидува да го контролира. Традиционалните медиуми се во процес на приспособување кон новата реалност во која информацијата е демонополизирана, децентрализирана и бесплатна“. (Александар Спасеновски, пратеник).

Како и да е, од нас зависи како и со која динамика овие можности ќе ги искористиме, особено кога се знае дека повеќе не постои таква ригидна дистинкција и одделеност помеѓу јавноста и општествените субјекти. Сега сите сме субјекти кои можат да придонесат во јавната комуникација, но и живеачка.

Точка на вриење на вашата фесјбук страница се 5,000 фанови

Истражувањето кое го направи Sysomos за Фејсбук страниците (Facebook pages): Inside Facebook Pages e многу корисен за сите оние кои сакаат да го промовираат својот бренд преку Фејсбук.

Анализирани се преку 600,000 фејсбук страници за да се дојде до поврзаноста на користењето на овие страници и популарноста, квантитетот на создадена содржина, број на фанови и категории. Еве ги најинтересните бројки и заклучоци:

Факт 1: Просечна Фесјбук страница има 4,596 фанови, додека средна вредност за Фесјсбук страниците се 218 фанови. 4% од страниците имаат повеќе 10,000 фанови, 0.76% имаат повеќе од 100,000 фанови и 0.05% од страниците (или 297 се на се) имаат повеќе од милион фанови.

Заклучок 1: Овие бројки можат да служат како добра стартна позиција за поставување на целите кај брендираните фесјбук страници: голем бренд треба да си постави цел од 10,000 до 100,000 фанови, но најверојатно нема да привлече милион фанови. За македонски услови ја би препорачал целта да биде помеѓу 5,000 и 40,000. Се над 40,000 ќе биде екстра 🙂

Continue reading

Позитивен пристап кон Интернет. Свежи локални примери

Последниов месец и повеќе, решивме, јас и другите луѓе од Центарот за нови медиуми да бидеме малку поагресивни во напорите да поттикенеме позитивна дискусија за Интернет и социјалните медиуми. Не дека нешто значително сме направиле, но сепак, ете некои работи се придвижуваат. Дали е до нас или не, нема да носам заклучоци сега. Не е ни важно тоа.

Имено, кога се дискутира за Интернет секогаш мора да се имаат на ум неговите импликации и да се има крајно конструктивен пристап. Мотивацијата за овој пост ми е текстот кој денес Бисерка Велковска го објави во Нова Македонија: „Фејсбук“ не е за десетгодишници.

– Родителите често се во дилема дали на своето дете да му дозволат или да му го ограничат користењето на „Фејсбук“ и на другите социјални мрежи. Сметам дека не е препорачливо децата уште од многу мала возраст да имаат профили, но тоа не значи строго да му забранувате на вашето дете да користи „Фејсбук“. Добро е отворено да разговарате со него и да бидете информирани за тоа колку време посветува на ваквите активности и што работи за да можете навремено да го советувате и да интервенирате ако има потреба – вели психологот Јана Величковска од општата болница „Ре-медика“.

фото: crisp.org.mk
фото: crisp.org.mk

Навистина ми се допадна аголот на пренесување на темата, нормално не дека има изјава од мене 🙂 туку дека Бисерка не се обидува да дига паника или да брка сензационалност. Пред да го пише текстот препорачав да фати позитивен агол и ја замолив да ги види постовите кои се линкани на погоре. Не знам дали и тоа имало влијание, ќе си каже самата 🙂 ама текстов покажува дека не паднала во стандардната замка во која новинарите, особено после емисијата Пулс на ТВ Алфа од пред некој ден, докажано „паѓаат”.

А свеж доказ за оваа замка, ако воопшто може и така да ја наречеме, е текстот кој исто така беше објавен во Нова Македонија пред некој ден со наслов: Уништен имиџ од видео на Јутјуб. Покрај позитивниот крај на локалниот пример, авторот (во овој случај проектот на Метаморфозис) не успеал во главен фокус (најочигледно е во самиот наслов) да го истакне позитивниот исход и соодветната постапка за спречување на злоупотребата.

Во секој случај и двата текста се крајно за поздравување и се надевам дека секој од нас во иднина ќе се обиде да ја извлече и што е најважно да ја истакне позитивната страна на интернетот. Свесен сум дека сите ги знаеме и мислиме дека нема потреба да ги истакнуваме позитивниве страни, ама ако оставиме традиционланите медиуми да ја поставуваат агендата и понатаму ќе продолжиме да воздивнуваме секогаш кога на некој настан или тв емисија ќе се поставуваат, искрено речено, досадните прашања за безбедност, опасност од измама и слично.

Кога ќе почнат да заживуваат локалните весници?

не се македонските весници на исто ниво со оние од западниот свет и со оние американските. Па затоа мора и да се соочиме дека локалните битки за враќање на нивниот сјај не се секогаш идентични со тие што ги читаме на Интернет. Треба да се изнаоѓаат локални решенија, да се погледне подлабоко дома, да видиме зошто весниците паѓаат и како може да се подмлади публиката.

Continue reading

Хиперлокални вести за глобална публика

Демотикс е фотографска агенција и Интернет страница за граѓанско фото-новинарство. Фото-приказните создадени од корисниците, од фотографи до аматери, Демотикс ги пласира до мејнстрим медиумите.

Continue reading

9 начини како да ја утнеш поентата на Интернет

Не дал господ нас Македонците најпаметни за сѐ, па и за дебата. Во продлжение еве 9 причини како без проблем може човек комплетно да ја промаши дебатата на Интеренет.

Continue reading

Social Media Architect?

За ова блог писание бев непосредно поттикнат од мошне интересниот и полезен текст од „it.com.mk“ под наслов „Колку ни е важна онлајн реалноста?“:

Сите сме онлајн. Сите информации ги споделуваме онлајн. Сите можат да ги прочитаат нашите пораки и да ги видат сликите. Документите ги закачуваме на онлајн сервиси. Купуваме онлајн. Наскоро ќе гласаме онлајн… Денес, сите сме јавни личности. Но, тоа го правиме само бидејќи сакаме да се поврземе со пријателите, да комуницираме со другите, да споделиме информација, да дознаеме што се случува…Со сета наша вклученост на интернет, дали онлајн реалноста ни е толку важна, што ги игнорираме ризиците?

Да се зборува за ризиците на користењето на новите технологии и новите медиуми е повеќе од потребно. Опасности има на секој чекор, како што има и бројни полезности и користи од нив. Но, стравот од непознатото, во овој случај сѐ она што не знаеме за новите медиуми, н/с-екогаш е потребно низ отворена комуникација и размена на искуствата да се рационализира, за да се отстранат лаичките и „паничарските“ приоди кон нив. Паничарењето води барем кон две нешта:

-некористење на предностите на новите медиуми;

-нерешавање на вистинските проблеми и ризици на новите медиуми (кои ги има секако);

Луѓето можат да ви наштетат онлајн како што можат да ве ограбат на улица. Човечкиот порив кон зло или криминал е тој истиот, различна е само формата  на нејзината реализација. Потребно е постапно да собирате иинформации и да учите како да се заштитувате себе си. Разликата во овој процес на едукацијае што вашите родители веројатно нема да можат да ви помогнат на начин на кој тоа го правеле учејќи ве како да ја поминете улицата. Сега вие, и сите ние како генерација, мораме сами да развиеме рационална свест за овие теми и проблеми, а потоа веројатно и да ги подучиме и нашите родители, кои сѐ повеќе и се присутни онлајн.

Во нашите главни (mainstream) медиуми сѐ уште преовладува приодот на потенцирање на опасностите над предностите, но полека и се крева нивото на јавна дебата за самите проблеми и се приложуваат повеќе информации за начините на нивното решавање. Таков е примерот од денешното (30.10.2009) издание на „Дневник“ во текстот под наслов: „Лажни профили за важни фаци на „Фејсбук“:

Политичари, бизнисмени, доктори, естрадни уметници и други јавни личности се’ почесто се жртви на кражба на идентитетот на популарната социјална мрежа „Фејсбук“. Тие се изненадени кога ќе забележат дека имаат свој профил на оваа мрежа иако таков воопшто не отвориле. Во нивно име се договараат зделки, се плука по партиските противници или се шири верска и политичка омраза.

Иако има и некои „забавни моменти“ во текстот („милицајска“ логика на справување со онлајн престапништвото или криминалот од страна на службите, запленување на компјутери и слично, како и површнсота во  истражувачкиот дел на проблемот), но, вака или онака, сепак има и доволно информации за тоа како правилно да се постапи во случај на онлајн преземање на личен идентитет и лажно претставување, и каде да се обратите. За жал, начините на превентивна заштита ќе мора да ги побарате на други места, но по поуките од ваквите случаи, свеста за нивната нужност секако е повисока. Друга димензија е што ваквите прашања се актуелизираат само кога им се случуваат на „фаците“, според јазикот на статијата.

За крај, само една филмска аналогија, за тоа како ги доживуваме опасностите од новите медиуми, и на кое рамниште е нашата свест за нив и капацитетот за наоѓање решенија.

Повеќето од нас, самиот феномен на вмрежување го доживуваат како разоткривање на приватноста која не знаеме како да ја заштитиме. Некако како да се плашиме дека самите нови медими се реализација на големата соба на Архитектот во „Матрица“ каде некој постојано не гледа и на тој начин и нѐ контролира. Додуша ликовите од мониторите на Архитектот во својата суштина доста и наликуваат на лични профили на друштвените медиуми, а Архитектот во денешни услови би можел да биде и некој Администратор на Фејсбук да речеме. Сепак, нашето место во нив не е така фаталистичко и безмоќно, моќта на Администраторите на сервисите за вмрежување не е секако како онаа на Архитектот, а начини на  промислена и корисна употреба која оди во наша полза секако има.

Како се организира успешен web 2.0 настан

Минатата недела бев дел од организацијата на третата по ред Глокал конференција.  Ама мислам дека нема потреба да спомнувам повеќе зошто секој колку-толку редовен читател на блогов тоа го знае веќе одмана :). Ако не е така, трк на Glocal Conference и види ги деталите, па врати се назад за да ти има контекст останатиов дел од постов.

Еве што според мене треба да се планира, знае и обезбеди за да се добие успешно организиран web 2.0 настан.

1. Планирајте долго и детално. Деталите од организациски аспект не се планираат една недела однапред.
Мора да се размислува многу порано, дури и на најмалите ситници. Кабли, луѓе, комуникација, мрежи, вода, знаменца, звук и уште милион други работи. Верувај, кога има толку многу работи кои треба да бидат на место, детали има 3 пати повеќе. Секако најдобро е да си ги запишувате некаде овие зошто ситни детали има премногу а доволно е за еден да немате предвидено реакција и да се создаде негативен впечаток.

2. Испланирајте и подгответе ги сите ресурси на време, особено човечките
Доброто покривање во живо на Glocal: Inside Social Media во најголема мера се должеше на луѓето задолжени за тоа. Мора да се има на ум да се обезбеди соодветна технолшка подлога, да се обучат (доколку е потребно) луѓето и да се оди секогаш на проверена варијанта, т.е. да се задолжат луѓе со искуство и рутина. Зошто кога ќе тргне настанот, простор за маневрирање и адаптација има, ама малку е и ако не сте доволно спремни може да настане само поголем хаос.

3. Обезбедете Интернет. ОВА Е НАЈВАЖНО
Денес голем дел од сите нас се зависни од континуирано проверување на меил, facebook, twitter и сл. Ако не го правиме тоа онолку често колку што сме навикнати трпението се намалува и доволен е мал пад на мотивацијата за следење на настанот за да се откаже публиката од следење на преостанатиот дел. Ако сесијата или презентерот не му е интересна на некој посетител тој секогаш ќе може да ја отсурфа и да се вклучи подоцна.

Обебзбедете два различни извора на Интернет. Да. Тешко е, ама за подолги настани никогаш не знаеш кога може да откаже едниот. Раздвојте ги конекциите, онаа за организација и онаа за посетители.

4. Управувајте со настанот континуирано, дури и кога сте на сцена
На Glocal: Inside Social Media се уверив колку е корисно да се има компјутер со себе кога седите и на главната маса. Едноставно, перспективата на гледање на работите малку се менува, па добро е да се биде во ситуација да се комуницира со луѓето од организација. И додека седите горе може да се случуваат герешки и да се потребни ситни интервениции. Требаат кабли, се адаптираат детали во програмата, се пренесуват онлајн дискусии, се бара доближување на микрофонт, потребни се корекции во кодот на сајтот и слично. Сето тоа се решава со следење на twitter и со чет. Лесно и скоро неприметливо. И уште нешто, обидете се да обезбедите сите модератори на сесиите да имаат со себе на сцена компјутер.

5. Бидете транспарентни цело време
За која било тема, дали станува збор за стримот, за паузите, за кафето, за сендивичите, за откажувањата и промените. Интернет публиката е публика која сака транспарентност. И онака целиот настан се одвива пред нивните очи, сеедно дали се на самото место или дома пред екран. Ако падне стримот, бидете први кои ќе го објават тоа и кажете дека работите за да го вратите. Ако некој дел од сајтот не работи побарајте помош за брзо решение.

И да наведам вака на крај што се случуваше во позадина на Glocal: Inside Social Media

Имавме два проектора, еден за официјалните презентации еден одбројуваше време преостанато за презентација. Иако на многумина оваа идеја им беше нова, морам да признаам дека јас ја имам видено на настани органзирани од Метаморфозис. Имавме две камери. Една за стрим (за неа беше задолжена Тијана) и една од позади го снимаше одвоено целиот настан. Мите ги надгледуваше камерите, сликаше, твиташе, фејсбукаше и ги качување на flickr фотографиите. Три девојки ги пишуваа кусите прегледи за презентациите и ги дополнуваат линковите кон другите написи: Славица, Ана и Илина. Имавме две безжични мрежи. На едниот рутер имавме врзано компјутер со загарантиран проток кој стримаше. Двете мрежи беа отворени но сепак онаа без стримот беше примарна. Имавме сајт на кој се прикажуваше стримот и се агрегираше содржина. Борис чепкаше во позадина на сајтот а јас правев од се по малку, сликав, твитав, чепкав по сетинзи и најмногу од се издавав наредби :).

Што постигнавме? Настан за социјални медиуми кој максимално ги искористи социјалните медиуми ВО ЖИВО. Нема да бидам скромен. Ќе пишам. Многу бевме добри.

Благодарност, уште еднаш до сите кои помогнаа, дојдоа, гледаа и активно учествуваа на било кој начин во годинашната Глокал конференција.