Posts tagged ??????

На другата страна од интернетот

Во комуниколоагијата обично се вели дека старите медиуми не изумираат, туку остануваат да опстојуваат на различен начин. Овој пост разгледува неколку импресии од секојдневието на оние кои денес не сурфаат на интернет.

Continue reading

[анализа] Медиумите го погазија сопственото достоинство

Сумарно земено, кршејќи го човечкото и професионалното достоинство на овие и бројни други актери во случувањата, медиумите, всушност, најмногу го погазија сопственото достоинство и сериозно ја загрозија довербата на јавноста во нив.

Continue reading

Online Media 101

Релативно е тешко на човек кој не е добро упатен во новите интернет канали на комуникација да му објасниш брзо и едноставно како функционира овој свет. Затоа постојат убаво смислени видео клипови кои се создадени да ја олеснат оваа работа

Continue reading

Фројд : Фром 8:2

Ако се побара прашањето за највлијателните луѓе во медиумите денес секако одговорите ќе тргнат од Руперт Мурдок, Тед Тарнер, преку Жељко Митровиќ, сѐ до Љубисав Иванов и Велија Рамковски.

Но, на ова прашање може да се гледа и на еден посуштински начин, оној културолошкиот. Која културна теорија владее со медиумите денес?

Одговорот е едноставен и речиси едногласен: психоанализата, или Фројдизмот (како психо-аналитички фундаментализам кој ги маргинализира поистакнатите психоаналитичари по Зигмунд Фројд и владеењето на неговата ќерка со психо-аналитичкото движење).

Културната теорија на Фројд (изложена во делата: Das Unbehagen in der Kultur, 1930, Drei Abhandlungen zur Sexualtheorie, 1905, Zur Psychopathologie des Alltagslebens, 1901…) напросто доминира со продуктивната логика на медиумите денес. Неговите поставки за природата на човекот како суштество кое постојано се бори со своите билошки, психолошкии сексуални потреби и нагони, и кое е во суштина деструктивно, се работен модел на кој почива логиката и вредносниот систем на медиумите денес.

Како овие негови, во суштина претпоставки, за природата на човекот, се рефлектираат во медиумите денес и во вредносната матрица која тие ја промовоираат денес?

Значи, кога и да видите ударна вест (а ударните вести се доминантно такви) дека: синот го заклал татко си, мажот ги малтретирал своите родени деца и сопругата, политичар фатен во скандал со помлада жена, голема фирма масовно отпушта вработени…истите тие вести како да ви кажуваат: „Гледате, гледате ли сега? Фројд е во право! Ние правиме сѐ за да ви докажеме и да ве убедиме дека човекот е себичен, агресивен“, неспособен да ја скроти својата анимална природа, подложен на робување на своите страсти и полови нагони, со еден збор неспособен да биде човек според описот на хуманистите, па и религиите ако сакате.

Наспроти Фројд во психо-анализата секако стои Ерих Фром, со својата каде-каде поведра теорија за природата на човекот и културна терија која е базирана на оваа премиса.

И сега ако ги сопоставиш еден наспроти друг ќе се согледа дека медиумските форми во кои доминираат фројдистиччките концепти (комбинирани со Бихејвиоризмот и Павловизмот, да не ги запоставиме сосема) се далеку побројни од оние на Фром, но сепак не се изгонети сосема до крај од Царството на медиумите. Вака поеклатантни форми во кои доминира „фројдизмот“ секако се вестите и адвертајзингот, додека пак „фромизмот“ е присутен во некои форми како што се комедии на пример и едукативните програми.
Мислам дека и самите Нови медиуми, со својот длабок анти-фројдизам, промовираат и поттикнуваат на практикување вредности сосема спротивни (соработка, отвореност, дружење…) на оние од класичните медиуми засновани на фројдистичката логика на културата. Возбудата од нивниот подем во длабинска смисла се заснова токму на овој премин и прекид со фројдистичката традицијата.

За подетална слика за овие прашања топло ви го препорачувам документарецот „Century of the self“ кој веќе и беше прикажуван на некои наши локални ТВ-ии.

Се разбира за елаборација на оваа моја поставка (која и не е само моја) еден блог-пост е смешно мала форма, но еве напишана е колку да биде презентирана самата идеја со надеж дека ќе мотивира искрени трагачи по фактите и вистината па ќе ги засукаат ракавите.

Уф, колку сме далеку

Без некој посебен концепт, еве само неколку линкови кои убаво посочуваат колку нашите онлајн медиуми (или општо медиуми) се далеку од нешто што се вика онлајн (мултимедијално) новинатство.

Continue reading

IPI World Congress and 57th General Assembly

Уште еден интересен настан од “големиот” свет на медиумите, најавен на блогов пред помалку од една година. Но овој далеку поблиску до нас. IPI World Congress. Ме интересира дали некој од МК отишол да следни некоја од сесиите. Јас лично би сакал денес да сум таму. Вака изгледа најавата на денешната сесија:

New Media: New Opportunities, New Threats

Moderator:
Roy Greenslade, Media Commentator and Columnist; Professor of Journalism, City University, London

Panelists:
David Kurtz , Managing Editor, Talking Points Memo, New York, NY
Dejan Restak, Website Director, B92, Belgrade
Christoph Schultheis, BILDblog, Berlin

Останатиот дел од програмата која веќе е при крај може да послужи само за гледање може да се најде тука: ipibelgrade/program

Social TV?

Читајќи го постот TV becomes social again некаде при крајот ми текна да се запрашам, да прашам: кога twitter ќе почне да се користи во контактни емисии на ТВ?

Знам, сервисот не е подржан од нашиве мобилни оператори, сеуште, ама популарноста на контактните емисии на ТВ и на радио е на завидно ниво, па оттаму може би дошло како згоден експеримент да се испроба можноста за употреба на овој канал како уште едно дополнително поле каде би се пренела дискусијата.

Убеден сум дека ќе биде подобро место за отворена дискусија од долниот дел од екранот на јади бурек, нели ако нив тоа воопшто им е цел, отворена дискусија.

Како и да е. Авторот на постот спомнат горе го заклучил следново:

Twitter plus TV = informed viewing.

А јас, иако без лично искуство, се сложувам со тоа 😉

Дополнување: Ја отворив темава на OnlineJournalismBlog групата. И од таму дознав дека во Холандија има некои примери на коритење на twitter за време на тв емисии, но од истиот човек, Wilbert, дојде уште една одлична забелешка/идеа.

Twitter како канал за дискусија и коментирање во живо на фудбалски натпревар, а нели за една недела почнува Европско. Може да се испроба ова. Ќе подразмислам малку за имплементација, ако има некој заинтересиран да помогне, бујрум.

Партиципативност или можеби не…

Колку сме опседнати да го пренесеме вистинскиот момент на вистинското место и во вистинско време?

Кое е повистинско? Дали она во моментот на случување или во моментот на споделување и коментирање? И зошто? Дали причината е дека ги нема сите со кои сакаме да го споделиме моментот и се повеќе размислуваме за тие кои не се тука? Или пак станува збор за тие кои се онлајн, тие кои како и секој од нас, поминува дел од времето пред компјутер и чита и коментира и дебатира и расптава итн.?

Зошто се претвараме во продолжени раце на мемориските картички и серверските фарми? Дали се и тие медиуми, па се трудиме да бидеме екстензија?

Многу прашања, како за понеделник. За да не изгледа ова тотално како гром од ведро небо. Гледав едно од видеата на влогот на Howard Rheingold. Тој како модератор на една сесија извади апарат и го сликаше/снимаше Henry Jenkins. И веднаш ми текна на Филип Петровски кој го направи истото на петочната промоција, паралелно раскажувајќи за некој рок пеач кој го правел тоа на своите концерти.

Патем, интересен е муабетот на Henry Jenkins за партиципативната култура и YouTube генерацииве. Еве го долу.