Од текстот „Фраер мачо и убавка“ поткрепен со некои новопронајдени примери :

Начинот на кој комерцијалните субјекти ги упатувале своите пораки до публиката поминува неколку фази. Во почетоците, непосредно пред и по втората светска војна, трендот на рекламирање и огласување имал за цел на потрошувачот да му се наметне како доверлив член од семејството или од пријателскиот круг (Fraim). Рекламните пораки што доаѓале од нив биле едноставни, топли, директни и требале да бидат толкувани како пријателски совет на познати и блиски добронамерници. Оваа фаза во рекламирањето теоретичарите ја нарекуваат „информативна фаза“ бидејќи основна цел на рекламата била да се пренесе информација за производот кој се нуди.

Овој тренд на светска сцена почнува да се менува во педесеттите години на минатиот век, кога се преминува во следната фаза на рекламирањето, т.н. убедувачка или реторичка фаза. Рекламите почнуваат да стануваат покомплексни, а нивните пораки сé посуптилни. На различните генерациски и социјални профили им биле упатувани различни и специфични пораки. Р. Полеј (R. Pollay) ова го нарекува премин на рекламата од информативност во трансформативност. Имено, наспроти информацијата за понудениот производ, огласувачите почнале да ја нагласуваат ветената можност на производите да ги менуваат (трансформираат) животите на луѓето, да им ги менуваат навиките, начинот и стилот на живеење и слично . Исто така, некаде во овој период почесто почнува да се практицира и т.н „подсвесно рекламирање“ (subliminal method), според кое рекламните слогани, формите, бојата и останатите особености на продуктот биле пласирани како сугестивни форми за човечките желби.