Posts tagged Digitalization

Дигитализација и нови платформи

Со мало задоцнување, неколку белешки и впечатоци од вчераодржаната конференција „Дигитализација и нови платформи“ во организација на ОБСЕ (Оддел за развој на медиумите) и во соработка со Советот за радиодифузија (СРД), Агенцијата за електронски комуникации (АЕК) и Центарот за развој на медиуми.

Преминот од аналогни кон дигитални платформи и новите платформи за дистрибуирање на аудио-визуелните содржини, како и бизнис предизвиците во дигиталната околина се во фокусот на конференцијата која започна денес (заврши вчера 🙂 во Скопје…конференцијата посветена на дигитализација на медиумите и новите платформи за аудио-визуелни содржини доведе заедно 70 претставници од секторите за радиодифузија и маркетинг, како и телеком операторите. (да дискутираат) околу најдобрите и најодржливи бизнис модели за националните и регионалните радиодифузери.

Неколку пост-фестум поенти според МИА:

Димитар Букувалов од Министерството за транспорт и врски, во своето обраќање истакна дека Македонија согласно Спогодбата за стабилизација и асоцијација го усогласува националното со европското законодавство. „Во делот на радиодифузијата претстои голем предизвик – имплементирање на новата директива за аудио и визулени медиумски сервиси. Имплементацијата е поголем предизвик од причина што нејзиното идно успешно спроведување зависи од степенот на развиена свест кај деловниот сектор, но и постоечките капацитети на регулаторните тела, рече Букувалов“.

На самиот настан беа присутни сите членови на „Центарот за нови медиуми“ (не сме многу), па толку колку што дозволуваа околностите се вклучивме во дискусискиот дел на овој настан. Самите впечатоци најнепосредно ги „твиткавме“. Впечаток беше дека се работи за собир кој маркираше на „basic“-ниво траекторија на развојот на медиумите во периодот до 2015 година преку процесот на нивна дигитализација.

Презентацијата од СРД  беше интересна во смисла на промоција на некои податоци и планови кои во голема мера ќе влијаат како домашните радиодифузери ќе се однесуваат на пазарот до 2015 година, кога ќе треба целосно да се премине на дигитален систем, а аналогниот систем („сос“ антени) ќе треба да се укине (нагласок на „треба“). За почеток ќе им го сменат името (типично за нас, прво се менува формалното, па долго се останува само на тоа), па истите нема да бидат радиодифузери, ами „даватели на аудио-визуелни услуги“. Во меѓувреме многу комисии, тендери, и слични бирократури.

Од ресорното минитсерство (Транспорт и врски) беше споменато дека во 2009 ќе се менува законот за радиодифузна дејност.

Во поладневниот дел стана повеќе збор за новите бизнис модели во новото дигитално опкружение и како економската логика на медиумите МОРА (нагласок мој) да се смени.

ПС: Се надевам сево ова ќе даде резултати кои ќе стасаат до самиот корисник. Интересно е како се „зрачи“ идеологијата на овие промени: (а) „според директивите на ЕУ“ и (б) „многу подобар квалитет“ : (а) Порано директивите стигаа од Капеју сега од Ију, се се менува само остануваат директивите, (б) никој не спомнува дека за џабе нема да има ништо, ако не си во дигиталната мрежа, ќе можеш да гледаш само сателитски фри-канали, но и за тоа ти треба опрема.

Експлоатирачки и неексплоатирачки реклами

Иако терминот „експлоатирачки“ во сферата на медиумите најчесто се врзува со филмовите (термин: exploitation movies) ми се чини за погодно, па и препорачливо, овој концепт да се примени и во адвертајзингот.

Пред некој ден разговарајќи со Дарко, ми пренесуваше впечатоци од некои реклами кои ги има гледано во Турција, па подоцна листајќи некои прирачници појасна ми стана таа дивергенција на експлоатирачки и неексплоатирачки пристап во денешните реклами. Слично како и во случајот со филмовите, експлоатирачка реклама би била онаа која експлоатира некоја биолошка, психолошка или социолошка/идеолошка потреба на гледачот. Па така на пример бројните реклами со разголеничени тела (почесто женски отколку машки) се експлоатирачки затоа што работат на принцип на експлоатација на сексуалниот нагон на гледачот, за цели кои ги контролира оној кој ја осмислува рекламата.

Реклама во која тип(ка) се поти па пие некаков си пијалок, исто така е експлоатирачка, зашто функционира врз асоцијација на биолошката потреба за совладување на жедта, и слично.

Иако се далеку во помал број, неексплоатирачките реклами се далеку повпечатливи, и почесто се прераскажуваат и линкаат преку интернет. Неексплоатирачката реклама повеќе се конципира врз некоја досетка, хумор, метафора и слично, што бара поголем напор и креативност, но и остава подобар впечаток кај „гледателството“ 🙂

Ригидна дистинкција помеѓу двата концепти во пракса не е можна 100 процентно (секогаш ќе се најде по некој експлоатирачки елемент и вонеексплоатирачките реклами), па станува збор за доминантен пристап во самата рекламa, а не некој строг пуритански концепт.