Интересно ми се разви идејава за пост. Го разгледував сајтот на Алсат-М и забележав дека и тие, како и повеќе други сајтови имаат поставено копчиња за споделување под секоја вест (патем нема delcious). Убава и корисна работа, секако.

Секако прв на листата е семоќниот Facebook. Не смее никој да испушти да се појави таму, сите се таму. И од тука тргнав во потрага да најдам дали постои опција да се дознае кој линкови сe најмногу споделувани на овој сервис.

Барав, барав, барав, се скапав впишувајќи различни комбинации на зборови во пребарувачот и ништо соодветно не се појави. Потоа си отидов на блогови кои знам дека се занимаваат само со една тема: Facebook, па таму си барав.

И коннечно си најдов. Насловот на постот е If Facebook’s All About Sharing, Why Won’t They Share With Me? блогот All Facebook.Читајќи го постов ми текна да појдам до страницата со официјални статистики за Facebook каде од темата која ме интересирање го најдов следниот податок:

More than 1 billion pieces of content (web links, news stories, blog posts, notes, photos, etc.) are shared each week

И толку, тоа е се. И по самиот наслов аспоменатиот пост се гледа дека исходот од потрагата беше негативен. Но еве некои интересни коментари на темава:

The Facebook API provides developers with access to a lot of information but one thing it doesn’t provide access to is shared items. Facebook must have a reason for that and the only thing I can think of is that they plan on eventually launching their own news product. Every social news site on the web doesn’t have close to the number of users that Facebook does.

Facebook grants developers access to those identities in the hopes that you ultimately grant Facebook access to (”share”) their activity data.

It’s by no means an unfair exchange but what would be more fair is if Facebook grants developers access to other shared information.

Isn’t that why the users shared the information in the first place? Instead it’s a one way track for user information and it ends at Facebook. Is that really a mutually beneficial relationship with developers?

Ова од комуникациска гледна точка ова значи дека Facebook нуди нови или малку видоизменети комуникациски процеси

1. Еден кон сите – ова еден се разбира сме ние индивидуалците внатре кои споделуваме со нашите пријатели
2. Сите кон сите – и пак ние, ама сега сме во групи, дискусии и слично и
3. Сите кон еден – каде се разбира сите ние му праќаме пораки на семоќниот

Како дополнително нешто кое ужасно многу ме нервира во врска со затвореноста и себичноста на сервисов е тоа што скорои да е невозможно референцирање на некоја дискусија или активност која се случува внатре во Facebook. Да, некаде може, но големдел од работите не е баш возможно, или едноставно да се споделат со надворешниот свет.