Да се најде информација денес не е проблем, проблемот е што има премногу информации. Начинот на кој тие се менаџирани, организирани, средени, подредени, надредени, поврзани, сместени, е вистинскиот предизвик во оваа фаза на развојот на информациското општество. На глобален план проектите се бројни и овој вид на организирање на информациите главно се води преку подобрување на сервисите за пребарување (search engines), поврзување на информациите (поефикасно линкање), субспецијализација на информациите (niche services), и така натаму.

Она што мене и е поинтересно, особено на локален план, е како „менаџерите на информации“ се справуваат со бранот, да не речам бујук-далгата, од достапни информации. Генерална оценка е „со променлив успех“. Најбазично ниво за давање некој суд на оваа тема е просторното организирање на информациите, па овој пост е ограничен само на став за работите на ова ниво.

На домашен план, особено за забавните онлајн сајтови/портали доминира ДЕЦЕНТРАЛИЗИРАНИОТ модел, кој неретко е прилично конфузен и комплициран за посетителите на страницата:

Концепт зад овој модел (централен дел за најнови информации, обично во 2-3 колони, странични колони за секции, реклами/банери, најугоре флеш реклами, линкови, и сл.), кој е застапен во 90% случаи кај нас, секако има, но некако времето и обемот на информации кои се пласираат на нив, го надминува самиот модел па е прилично тежок за читателско менаџирање.

Кај печатените медиуми, магазините, телевизите и слично, најзастапен е моделот од типот на НАСЛОВНА на класичен весник, со одредени твикови и прилагодувања кон медиумот: ударна вест-горе централно, подолу главни вести, оште-од-подолу други вести, секции и сл, како и страничната колона (1 до 2) за банери, линкови и сл).

Вториот модел не е толку „заплиснат“ со информации кои тешко се наоѓаат, но сепак степенот на организираност не е доволно „услужлив“ за читателот. Лично ми се допаѓаат како се средени, просторно-концепциски сајтовите на Утрински и А1, се гледа сериозна обмисленост насочена кон лесно пребарување,но ова е само личен впечаток.

Блоговите се некако на златната средина и се прилично едноставни (можеби дел од симпатичноста на блоговите е и ваквиот тип на леснотија во пребарувањето на страниците). Иако денес линеарноста не е толку на цена, ЛИНЕАРНИОТ модел во случајот на блоговите ја овозможува толку важната едноставнст во просторно менаџирање на содржините:

Скролај надолу, нема утка

Некои универзални совети нема, на пример на сајтот на „ТВ Нова“ како решение за големиот број информации земен е моделот на зголемен формат на одделните блокови од вести. Модел кој врши чесна работа на овој план е на агрегаторот на содржини „Time.mk“, кој покрај добрата просторна среденост под нив ги прибира линковите од содржините на истата тема од различни извори и дава пример за СЕМАНТИЧКИ модел:

Без многу генерализирање, јасно е дека по првичната веб-еуфорија, доаѓа време на преиспитување и средување на основните категории на вебот, па поедноставување на изгледот и просторната сместеност на информациите е неодминлива фаза.