Engage е конференција за друштвени медиуми и активизам која оваа година за прв пат ја организираат Младински образовен форум и Радио МОФ. На настанот ќе зборува и Дарко Булдиоски од Комуникации.нет, со презентација: Како да организирате настан заедно со заедницата.
Continue reading
Новите медиуми го менуваат новинарството на длабински начин. Тие промени се сé уште во тек и во голема мера се недовршени. Новинарството се обидува да се прилагоди и на новите медиуми, но и на новата „публика“ која повеќе и не е публика. Станува збор за една трансформирана и дисперзирана категорија. Станува јасно дека нема повеќе јавност и масовна публика во класична смисла, туку има НОВ ТИП ЗАЕДНИЦИ кои бараат „заедништво со медиумите“ во процеси на прилагодена интеракција, активна партиципација и двонасочна комуникација. Публиката се дисперзира на КОРИСНИЦИ, а медиумите мораат забрзано да се прилагодат на таа тектонска социолошка промена.
Во ваков „транзиционен“ медиумски контекст интересно е да се преиспитаат некои класични мотоа на новинарството до кои медиумите се држат слепо, не заради сигурност дека мораат, туку повеќе од несигурност кои се алтернативите. Токму во овој правец извонредно интересен е прилогот на socialmedia.biz под наслов „Преосмислување на новинарството во ерата на социјалните медиуми“ и неколку класични новинарски принципи кои авторот предложува да бидат преиспитани.
Да ги разгледаме низ адаптирана верзија за нашите услови на овој план:
Авторот вели дека моментно се случува сериозен пресврт во кој корисниците не се повеќе толку заинтересирани за објективноста на медиумот, колку што за нив е важна ТРАНСПАРЕНТНОСТА. Уредувачката политика и блискоста на медиумите со одредени општествени моќници не може да се сокрие во денешниот супер поврзан и хипер информиран свет. Она што им останува на медиумите не е да глумат дека се „објективни“ и дека „живеат и работат само за публиката“, туку на транспарентен начин да ги пласираат и презентираат информациите и содржината. Класичарското идеализирање на одамна неприсутната објективност и дволично додворување на корисниците е надминат модел.
Неспорно е дека корисниците ги конзумираат медиумите примарно заради нивните содржини, но останува фактот дека тие се приврзуваат кон нив и остануваат на нив само заради КОНВЕРЗАЦИЈА. Ако медиумот им го овозможи тоа, тогаш може да се каже дека тој одговорил на предизвикот на новото време и изградил здрав однос со корисниците.
Потребно е што поскоро да се надмине оваа заблуда, а медиумите да се прилагодат на новиот корисник кој сé повеќе ќе ги користи медиумите во движење. Потребно е не само техничко прилагодување на содржините за користење преку мобилни уреди, туку и употреба на редица новоразвиени средства кои ги разработуваат новите технологии.
(тие треба само да инфомираат, а публиката сама да донесе свои ставови)- Се чини дека „неангажирачкиот приод на медиумите“ vis-a-vis корисниците е надминат модел на дејствување. Медиумите често им се обраќаат на институциите, центрите на моќ и на јавните функционери со цел да преземат некоја акција, решат некој проблем и слично. Поттикнувањето на ангажманот на корисниците главно се сведува на пренесување на препораките за чување од жешки температури, пиење течности и слични тракатанции. Тоа мора да се промени, поттикнување на ангажираноста на корисниците е во склад со останатите начела кои интензивно се развиваат (конверзацијата, партиципацијата и контрибуцијата) и мора да се засновува на врвните општоприфатени етички принципи од типот на јавен интерес, владеење на правото и правдата, хуманоста и слично.
Промовирањето и препорачувањето се дел од новиот супер-поврзан интернет. Споделувањето е еден од најважните принципи кои ги градат заедниците и мрежите на корисници. Споделување содржини, постови, фотографии, видеа и сé што ја поттикнува конверзацијата е повеќе од добродојдено.
Иако скептицизмот кон бројките и статистиката кај нас е сé уште силно присутен, сепак нивното влијаание е неспорно, особено кога се тие приложени на транспарентен, сеопфатен и неманипулативен начин. Ова особено се однесува на транспарентноста во однос на број на посети, кликови, коментари и други придружни содржини кои се елемент во прилог на градење доверба и заедница од корисници. Статистиките не треба да се кријат како што е тоа случај со тиражите и гледаноста на домашните медиуми и да бидат некаков супер таен, сокриен документ кој им се презентира исклучиво на огласувачите (и политичарите?).
Грешка во старт. Единствен спас на медиумите денес е во постапно и трпеливо градење на ЗАЕДНИЦА на корисници кои знаат што ќе добијат од вас. Таргетирање и бихејвиористичко дразнење и манипулирање (особено со тривијални, ниски скокотливи содржини) се помалку ќе бидат ефектни. Светот се менува, тоа е најприродното нешто, а (само) со „ефтини“ мамки не можете да сметате дека некој ќе развие почит или приврзаност кон вас.
Споделувањето не смее да биде подредено на контрола. Медиумите мора да му дадат простор на процесот на слободно споделување и препорачување, не само преку техничко овозможување, туку и со надградба на процесот и промовирање на одредени носители (external content champions/ditributors) во форма на истакнати поединци, агрегатори, персонализирани канали и слично.
Веќе некое време е излезен извештајот „Социјалните медиуми и младите“ на Pew Internet. Една од главните точки во извештајот е опаѓањето на интересот кај младите за блогирање и за коментирање на блогови без притоа да имаат сопствен блог. Ова како податок ми падна во очи и размислував која е причината/те во период од 3 години младите да го имаат изгубено интересот за блоговите. Прво ќе одиме со главните заклучици од истражувањето, а после ќе ги дадам причините за опѓањето на интересот кај младите за блоговите кои успеав да ги рафинирам со помош на дискусијата која ја имав со Дарко.
Додека блогирањето помеѓу возрасните останува речиси исто кај одредени старосни групи во последните години драматично се променува.
Политички дијалог преку новите медиуми. Споредба на користењето на твитер од страна на СДСМ и ВМРО-ДПМНЕ.
Continue readingИнтернет огласување! Големи можности, мали трошоци. Се што треба да знаете e какода и пристапите на вашате целна публика и да и ја испратите вистинската порака.
Continue readingДенес се одржа уште еден „Ден на идеи“ во организација на Владата:
На отворениот „Ден на идеи“ граѓаните имаа можност да ги презентираат своите идеи до членовите на Владата. Имаше предлози за побрзо завршување на судските процеси, за нови вработувања на младите, за начинот на донесување на закони за нивна поголема усогласеност со уставот (Нетпрес, 9.10.200).
Јас не отидов, но секако имам една идеја за предложување: зошто „Денот на идеи“ не се спои со „Македонија-земја на информатичари“ и се отвори еден веб-сервис/веб-страница, на која ваков проток на идеи може да се одвива постојано, и на кој центрите на одлучување ќе можат да бидат во отворена и здрава комуникација со граѓаните. Еве да не бидам формалист, не мора да биде веб-страница, нека биде која било друга платформа или сервис од новите медиуми. Новинарите добро забележаа, на Денот на идеи отидоа претежно постарите сограѓани, па за да во вистинска и искрена форма се чуе и гласот на помладите добро би било да се размисли за токму ваков хибрид на тековни потфати на Владата.
Најавуваме четврта „Face to Face“ дебата под наслов „Онлајн дебатирање и неговото менаџирање – локални искуства“.
Continue readingкога ќе дојде време да им се понудат на новите генерации на ученици поадекватни, поинакви и сеприсутни алатки за учење и работа т.е осовременување на наставата и образованието, онакви какви што соодветствуваат на нивната пред сé секојдневна интернет активност и желба.
Continue readingВеќе е извесно, западниот свет ја даде својата поддршка и ја именуваше револуцијата во Молдавија како Twitter Револуција.
Младите таму, како скоро сите малди ширум светот, ги користат новите комуникациски канали за да се органзираат т.е. да пренесат пораки на што е можно повеќе луѓе за пократко време. Секако тука е Facebook, но до израз доаѓа најмногу Twitter.
Зошто?
Па иако Молдавија не технолошки толку развиена овој сервис за микроблогирање не бара многу. Прво, овозможува да се движите и да го користите, т.е. не мора да се врзете за компјутер туку доволно ви е мобилен телефон, второ не треба којзнае колку напор за да се користи. Има тука и три и четири итн ама не мора сега….
Тагот кој ја означува револуциајта е: #pmot
Револуционерни тагови имаше и во Македонија. Добро, не успеаа да излезат во локалните мејснтрим медиуми, како што беше ова со МВР, нити пак надвор од локалниве, но сепак чинам поставија некоја подлога за нешто понатаму. Да наведам некој таков таг: #плоштад09, #саат итн.
Што е пак сега тагот важен?
Тагот овозможува централизирање на дискусијата. Тагот овозможува соеднување на сите пораки на едно место. Тагот за засилува пораката. Тагот овозможува поголема достапност на содржината. Тагот овозможува лесна ре-дистибуција и пребарување на содржината.
Кога содржината која претходи на тагот е проактивна и повикува, јасно е дека со сета оваа моќ, тагот не е за потценување. Ако на ова се додаде и моќта на мобилната комуникација, резултатите се видливи низ улиците на Кишинау и доправа ќе бидат видливи низ светот.
Секако, обиди за спречување на ваков развој на настаните се можни. Веќе се користат техники за блокирање на сигналот на мобилните телефони, се дискутира за укинување на интернет конекции, но дали е ова демократски?
Дали новите медиуми и новите екстремно динамични и моќни канали на комуникација ја прошируваат или ќе предизвикаат стеснување на дефиницијата на слобода и демократија? Дали воопшто се подобни за ширење на револиции? Или поточно за кој дел од револуциите и општествените активности се подобни?
Локално, пред нас е уште еден настан за кој добив покана на Facebook. И? Се променува нешто? На подобро иде или на полошо?
Одговори на дел од прашањата има на следниве линкови, задолжително за читање (да не линкам на поише места низ постов еве ги на крај)
Moldova’s Twitter Revolution, More analysis of Twitter’s role in Moldova, Inside Moldova’s Twitter Revolution
Photo by Aurelian Săndulescu
Сеад критички посочи на едена од локалните практики, а Радмила одлично искоментира 🙂
Па за да се приклучам и јас малку во оваа тема, ќе се обидам да прафразирам еден документ направен во рамките на Project New Media Literacies (NML)