Posts tagged Print

Зошто им се верува повеќе на вестите од весниците?

Дилемата за тоа зошто публиката повеќе им верува на тв-вестите од дневните и неделните весници, е една од наjистражуваните медиумски теми. Горе-долу постои некој консензус околу ова прашање, мене ми останува само троа да го локализирам кон нашево секојдневно искуство.

Една од клучните одлики на тв-дневникот, која го двои од своите конкуренти, е „митот за непосредноста“ која тој ја наметнува и им го продава на публиката. Митот за непосредноста се реализира преку две инстанци: (а) окото на камерата, (б) присуството на новинарот/репортерот на лице место. Она што ни се презентира на тв вестите е еден вид супститут за нашето лично присуство на местото на настанот, т.е. камерата е замена за нашиот директен   поглед/вид и увид во настанот. Од друга страна сентенците од типот: „Миомир, кажи ни што се случи вечерва?“ или пак јавување од живо пред Собрание (демек новинарката била внатре, а всушност друг новинар или портпарол и се јавува по мобилен додека таа стои пред собрнаие и чека вклучување во програмата), се мамка кон втората компонента на митот за непосредноста.

Помеѓу камерата, новинарот, тв-презентерот и самиот гледач се одвива комплексен процес на кодирање и декодирање на пораките, селекција на деталите, сечење на пораките, преосмислување на контекстот и слично. Сево ова ја чини неспосредноста да стане мисловна именка во конкретно гледање на вести. Дури и оние вести „No Comment“, на Euronews секако се едитирани и осмислени како да бидат декодирани.

Весникот пак се доживува како поиндиректен комуникациски ситем во кој е потешко да се сокрие кодирањето и преосмислувањето, иако концепциски тие и не се разликуваат премногу во однос на својата индиректност.

За да се раскринка директно самиот процес на кодирање од страна на новинарот или уредникот може да се искористи еден Аристотелов концепт, дуализмот мимезисдиегезис. Диегезисот е конструирање на приказната или текстот додека мимезисот директно ја отсликува или копира реалноста која се пренесува. Таму каде што диегезисот (текстот/коментарот) е доминантен над мимезисот (сликата/гласот), станува збор за високо кодиран текст, кој најчесто има цел да ви всади некоја порака или став. Каде мимезисот и диегезисот се избалансирани, а диегезисот само ја воведува или сублимира визуелно-звучната информација од самиот настан, се толкува како професионален приод кој му дава фер шанса на гледачот самосвесно да го толкува настанот и информацијата.

Во секој случај западната цивилизација е повизуелно ориентирана, кажано во Маклуановски термини, и поинтензивната визуелна порака се доживува како поубедлива.

Или по народната на вестите им се верува повеќе затоа што „Ако Чом лажи, Миомир не лажи!“

„Microsoft“ предвидува крај на печатените медиуми

Многу се „нервирам“ кога ќе видам вакви информации на нашите медиуми (Нетпрес: Бламер: За десет години повеќе нема да постојат весници), онака шлапната полуинформација, со низа пропусти (чо’екот се викет Стив Болмер, не е интервју, некоја тркалезна маса е, без линкови и прецизни информации, ама ајд, ќе ја занемарам формата, заради содржината 🙂

Шефот на водечкиот светски производител на софтвер Мајкрософт, Стив Бламер, си дозволил храбра претпоставка дека за десет години сите медиуми ќе бидат во електронска форма и ќе бидат дистрибуирани преку интернет, пренесува порталот 24 часа (?)…Крајот на печатените медиуми е предвиден повеќе пати – со појавата на радиото, потоа телевизијата, па и интернетот. Сепак, печатените медиуми опстанале и по сите тие новини. Вистина, морале да се менуваат, но секогаш ги имале своите корисници – читателите.

Еве нешто поконкретни референци за оваа вест:

In an animated discussion with Washington Post editors and reporters, Microsoft chief executive Steve Ballmer offered his far-ranging views of upcoming changes in technology and the media. What is your outlook for the future of media?

In the next 10 years, the whole world of media, communications and advertising are going to be turned upside down — my opinion. Here are the premises I have. Number one, there will be no media consumption left in 10 years that is not delivered over an IP network. There will be no newspapers, no magazines that are delivered in paper form. Everything gets delivered in an electronic form.

ПС: Ако некој очекуваше дека вакви елитни примо- фацки чесно си плаќаат за сите услуги на интернетов, еве разубедение:

My favorite TV program, “Lost,” I watch on the Internet now. I don’t DVR it (снимање со ТиВо 🙂, I just watch it on the Internet.

You don’t buy it from iTunes to avoid the ads that come when you get it for free over the Internet?

Why? Because it’s free. . . . I have to admit that I’m annoyed by the four 20 seconds [of ads], but not annoyed enough to pay a buck . . . I think at the end of the day most people say, “Heck, if I can get something that’s pretty good that’s ad-funded and the ads don’t kill me, I’ll take that over the thing I gotta pay for.”