Биди си BBC?

13/09/2009 6 Comments Marketing, Media, Society

Во текот на минатата недела низ хрватските медиуми беа пласирани информации за наводната подготовка на нов закон за нивниот јавен телевизиски сервис, според кој рекламирањето би било забрането на ХТВ :

Već od iduće godine Hrvatska radiotelevizija trebala bi postati prava javna televizija na kojoj se više neće emitirati komercijalne reklame i oglasi. Cjelokupno oglasno tržište, na kojemu je lani potrošeno oko 960 milijuna kuna, prepustit će se komercijalnim TV kućama, dakle Novoj TV i RTL Televiziji. Budući da će HRT biti isključen s oglasnog tržišta, javna će se televizija financirati po tzv. finskom modelu: većim dijelom iz pretplate, a dijelom tako što će komercijalne televizije izdvajati određeni postotak zarade od marketinga i davati ga javnoj televiziji.

Бидејќи хрватските реформистички достигнувања и искуства, често се предмет на споредување со нашите, и тоа во повеќе сфери, човек не може а да не помисли колку е ваквиот (фински) модел на функционирање применлив за нашиот јавен сервис?

Неколку работи се повеќе од очигледни: фрагментацијата на пазарот на медиуми (која најчесто не дава некаква побогата понуда, исклучок, фудбалски преноси, можеби?) кај нас е многу поголема. Во Хрватска, се работи за две големи приватни телевизии кои се во конкурентски однос, и чија реална кадровска и финансиска моќ нужно резултира во поголем програмски квалитет. И замислете и во таква состојба на нив малку им се и тие средства и таквата позиција, па се борат за повеќе?

Според резултатите на истражувањето на Советот за радио-дифузија од 2007 за вкупните телевизиски трошоци за огласување, Хрватска имала „скор“ од 406 милиони евра, а Македонија пак 121 милиони евра. Кога првото ќе се подели на 3, а второво на 20-тина, се гледа дека реалната моќ на нашите телевизии е многу слаба, и системски преодредена.

Од друга страна, реалната рекламна моќ на МРТВ е мала (2% во 2007, сега е можеби и помал?), па евентуалниот дел од колачот кој би го презеле приватните телевизии веројатно би бил помал од потребниот комерцијален дел од давачките кои би биле побарани од нив, што го чини овој модел тешко прифатлив на нашиот медиумски пазар.

Постојат и многу други аспекти на проблемов освен овој, па ако ги цените за доволно важни на темава , повелете споделете ги во коментарите.

Културен живот за блоговите

19/08/2008 1 Comment Academic, Local, New Media, Social Media

Бидејќи сум директно засегнат од информацијата што следи, веднаш да се „заградам“, постов не е за самопромоција, туку за показ како блоговите и нивното место во општествово зајакнуваат, се шири и се дебатира нивното значење (а башка и Дарко ми кажа, напиши нешто пошто те има 🙂 Имено, последниот тримесечник, т.е. летен број на „Културен живот“ оди со главна тема „Комуникациите и новите медиуми. Моќта на блоговите“:

Списанието за култура, уметност и за општествени прашања „Културен живот“ му го посвети своето последно издание на блогерството. Под заглавјето „Комуникациите и новите медиуми. Моќта на блоговите“, се објавени текстови на комуникологот Сеад Џигал, Сузана Милевска пишува за блогосферата како стражар на визуелната култура, археологот Василка Димитровска објавила текст за блог-археологијата и за нејзината веродостојност, Јана Ивановска (NYCS) истражувала на тема како блоговите влијаат на јавното мнение.

Текстовите се претежно од настапите на авторите на Glocal 2.0 и топло ги препорачувам за читање. Да не испаднам шкрт еден дел од мојот текст:

Владеачката либерална идеологија, чии столбови се демократијата и пазарната економија, не штеди зборови да ги фали, препорача, континуирано развива и силно да инвестира во новите технологии. Степенот на нивна усвоеност е мера за развој на одредено општество, а примарни развојни проекти се токму оние кои новите комуникациски технологии треба да ги применат не само во производството и деловниот свет, туку и во образованието. Дигиталната писменост на глобално ниво станува образовен приоритет, кој секако по определено време ќе стане приоритет и во Македонија. Како и да се земе, промотивните содржини и начините како се препорачува усвојувањето и примената на новите технологии, со ниту еден збор ниту знак нема да ве предуреди за можните несакани ефекти кои усвојувањето и примената можат да ги имаат. Да речеме кога ќе се решите или ќе ви биде препишан соодветен лек, во упатството секогаш стандардно мора да бидат наведени можните компликации, несакани ефекти и слично. Тоа засега воопшто не доаѓа предвид да биде приложено или наведено кога да речеме купувате лап топ или нов I-Pod. Едноставно ние сè уште се наоѓаме во идеалистичката фаза на новите технологии каде е непојмливо јавните тајни (дека има комликации при одредени ситуации и употреби) да бидат ставени транспарентно едни до други со самите технолошки уреди и услуги.

CNN на македонски

22/04/2008 4 Comments Local, Media

Навистина ми е дури и троа непријатно да се осврнувам критички на нашиот јавен сервис (повторно), но заради јавниот интерес, проценка ми е дека барем некои нешта треба да бидат споменати и ставени под критичка лупа на добронамерната јавност.

По вестите за недостаток на основни потребштини (телефон, интернет, па и вода), секакви критики на нивна адреса малку ќе заличеа на ситење врз маките на сервисот, но кога истиот сервис ќе се избаци со некоја „генијална досетка“ тогаш емпатијата кон истиот некако одеднаш ви исчезнува.

Од пред некој ден во термин околу 19:10ч на првиот тв-канал на МТВ се емитуваат 15-20 минутни вести преземени од CNN, синхронизирани на македонски јазик. Како е дојдено до оваа идеја не ми е познато, како што тепко е да се одгатне која е поентата на ваков еден потег? Ама чуму сето ова?

Ако е еден вид благодарност до американскиот народ за дипломатската подршка во тегобните спорови со јужнион сосед, тогаш мислам дека и не е баш некој начин да се заблагодариме, не знам дали со ова ќе ги допреме срцата на обичните Американци кому самиот CNN денес во новиот медиумски контекст и не му значи нешто особено и ја нема сиболичката функција од порано.
Уредувачката политика на CNN e еден од најтипичните примери за корпоративно и естаблишментско погодно менаџирање на вестите и е сигурно најкритикуван модел на презентирање на информации на глобална сцена. Ваквото асоцирање на еден јавен сервис со корпоративен медиум може само да му нанесе штети на јавниот медиум, бидејќи се работи за два модели блиски како астрономија и гастрономија.
Вестите се објавуваат со, какво-такво, задоцнување, и бајатоста како фактор не може да се одбегне.
Англискиот јазик би требало да биде разбирлив во оригинал, барем за поголемиот дел од нас, или барем за Македонија како земја на информатичари.
Како само се менуваат времињата и релативизираат вредностите. Барем моиве години помнат дека истата телевизија на овие простори беше речиси синоним за пропагандна машина на меѓународна сцена. Изгледа не е така повеќе.
Потегот е ептен ретро, како од времето на раните 80-ти години кога сателитските беа ретки, па преку снимки од странски телевизии, ни го доближуваа светот, нам кои сме оневозможени да го следиме. Па зарем денес во време на кабелски, дигитални, сателитски, брз интернет, интернет ТВ и.т.н.?

Сè на сè, блед, непотребен, дигресивен, назаден, лигав потег на нашиот сервис (впечаток) кој нема да има никакво видливо значење (ефект), туку само ја покажува дезориентираноста во однос на стратешкиот развој на јавниот сервис во Македонија.